انتظار موعود تنها مختص به شیعه و اسلام نیست، بلکه در تمام ادیان آسمانی و حتی ادیان غیر آسمانی نیز وجود دارد؛ اما مفهوم و ماهیت انتظار و ظهور موعود به‌صورت خاص و با تعریف ویژه، یکی از شاخصه‌های اصلی مکتب اهل‌بیت محسوب می‌شود. انتظار در فرهنگ شیعه از جایگاه بس والایی برخوردار است که به شیعیان امید و تحرک می‌بخشد و ریشه انتظار شیعی برگرفته از آیات قرآن کریم و روایات معصومین است. انتظار دو نوع است: یکی انتظار سازنده و دوم انتظار ویرانگر و از آیات و روایات استفاده می‌شود که وظیفه ما منتظران انتظار سازنده است. انتظار سازنده آن است که برای اصلاح خود و دیگران تلاش نماییم و در کنار صالح بودن، مصلح نیز باشیم. بعد از رسیدن به انتظار سازنده است که انتظار واقعی ایجاد می‌شود و آثاری به جا می‌گذارد. مهم‌ترین اثر انتظار واقعی امید دادن به ناامیدها و انگیزه دادن به مأیوس‌ها است. انتظار واقعی جلوه‌ها و ابعاد مختلفی دارد که در این مقاله به دو بعد فرهنگی و نظامی انتظار به‌طور مختصر پرداخته شده است.
)